Quartz Historie

Quartz is al bekend vanaf de oudheid. De Grieken gebruikten heel vroeger al quartz om hun handen af te kunnen koelen na verrichte arbeid of in de zomer. In eerste instantie dacht men dat het ijs was omdat quartz vooral in glesjers werd gevonden.  Quartz bestaat echter uit siliciumdioxide. Het bestaat vaak uit onzuiverheden zoals bij bergkristal, echter kan het ook zeer zuiver zijn.

Het meeste Quartz komt voor in Namibië. Er zijn kristallen gevonden tot 20 meter en mogelijk zelfs tot 50 meter. Echter kunnen ook microscopisch kleine aggregaten gevormd worden door Quartz. Als men quartz smelt, vormt het bij snelle afkoeling vaak een glas, doordat het proces van kristalisatie veel tijd vergt.

Quartz is belangrijk

Quartz glas wordt veel toegepast. Dit komt voornamelijk omdat het vrijwel niet uit zet en enorm hoge temperatuursverschillen kan doorstaan. Het verwerkingspunt van dit kristal ligt op 1665 graden Celcius. Het is transparant voor ultraviolette straling, dit in tegenstelling tot de meeste andere vormen van glas. Het blazen van quartz is moelijker omdat het verwerkingspunt veel hoger ligt. Tevens is het veel abrupter. Bij het blazen ontstaat een gasvormig SiO2, dit is gevaarlijk voor je longen en hierom is een goede ventilatie vereist.

Bijzonder veel bedrijven werken met Quartz glas. Zo zijn Philips haar halogeenlampen ook gemaakt hiervan. Het glas is bestendig tegen zeer sterke veranderingen van temperatuur welke gemakkelijk voorkomen bij een lamp. Zo kan er bijvoorbeeld een druppel drinken op de lamp vallen waardoor hij normaal uit elkaar zal spatten. Door het glas is de lamp explosie-proof. Tevens is het glas transparanter en heeft het hierdoor een grotere lichtopbrengst dan een andere lamp.